Handtekening ontwerp voor Bloesem Tuinarchitecten. Vanaf wij als homo sapiens het concept eigendom en grondbezit hebben uitgevonden is het natuurlijk landschap opgedeeld in gebieden, percelen, kavels. Veelal zorgt een geometrische afscheiding (een vierkant, rechthoek, driehoek, veelhoek,..) voor de afbakening en bescherming van het private territorium. Het voelt alsof Bloesem die grens wilt vervagen, met het smudge-tool van photoshop. Geen Vlaamse beukenhagen die uitgesproken vragen om vooral niet over de perceelgrens te loeren. Niet een terras + tuin, maar natuur - verharding. Ontharden zowel in beton als in aanblik. Beweging toelaten van natuurlijke overmacht en daarbinnen de georchestreerde menselijke interventie goed afwegen. Optimaliseren door weloverwogen te minimaliseren.We merkten in Bloesem's portfolio een beeld op van een baksteen-op-zn-kant klinkerpad, waar de bakstenen ‘uitwaaieren’, we vonden dit heel sprekend voor de ontwerpmethodiek die zij toepassen. We zijn gestart vanuit een door de mens gecreëerd gesloten geometrisch vlak, als een 'bakstenen' kavel, een afgezette tuin, de vorm gebaseerd op het grid van een aantal bakstenen met een bepaalde afmeting boven elkaar.We nemen er een baksteen (of vorm) uit, waardoor er opnieuw ademruimte komt. Als een soort belofte voor wat komen gaat, gebeurt is en nog kan gebeuren.